Πολύτιμο υφαντό
Ανάμεσα στα αντικείμενα που δωρήθηκαν στις συλλογές του ΕΜΕ το 2020 ήταν αυτό το πολύτιμο υφαντό, φτιαγμένο από δύο μακρόστενα κομμάτια του ίδιου υφάσματος. Η ύφανσή του αποτελείται από κοραλλί μεταξωτές και ασημένιες κλωστές, υφασμένες στην επιφάνειά του με ένα μπροκάρ μοτίβο από χρυσά και ασημένια νήματα. Αν και το βασικό άνθινο μοτίβο – το γαρύφαλλο – και το καμπυλόγραμμο πλέγμα παραπέμπουν στην Οθωμανική αισθητική, το ύφασμα δεν κατασκευάστηκε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Αυτό συμπεραίνεται με βάση την τεχνική της ύφανσης και τη σχετικά φυσιοκρατική αναπαράσταση των λουλουδιών, των βλαστών και των φύλλων. Μπορεί να υποτεθεί ότι υφάνθηκε στην Ιταλία κατά τον 17ο αιώνα. Η παραγωγή προϊόντων πολυτελείας στην Ιταλία του 17ου αιώνα με σκοπό την εξαγωγή, όπως μεταξωτά και βελούδα, προμήθευε μια μεγάλη καταναλωτική αγορά στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Το υφαντό ήταν μέρος του κληροδοτήματος της Ευτυχίας Αβδελά και έγινε δωρεά στο ΕΜΕ από την κόρη της Έφη Αβδελά. Το αντικείμενο ανήκε παλαιότερα στη μητέρα της Ευτυχίας, Ευθυμία Σαμπεθάη-Νέγρη από τα Τρίκαλα, πιθανώς ως μέρος της προίκας της. Φύλαγε αυτό το πολύτιμο μπροκάρ καθ ‘όλη τη διάρκεια της ζωής της: Από τα Τρίκαλα στον Βόλο και στην προπολεμική Αθήνα, κατά τη διάρκεια της απόδρασης της οικογένειάς της στην Παλαιστίνη το 1943 και κατά την επιστροφή της στην Αθήνα μετά τα Δεκεμβριανά, το 1945. Καλά περιτυλιγμένο σε ένα μεγάλο, μαλακό ύφασμα, το υφαντό είχε διατηρηθεί καλά όλο αυτό το διάστημα και τελικά βρήκε το δρόμο του προς το Μουσείο.
